Op talloze schilderijen zijn drinkglazen afgebeeld, van altaarstukken tot pronkstillevens. In de 17de eeuw heft men graag het groene woudglas met noppen op de stam. Het roemer-model is tot op de dag van vandaag in gebruik gebleven voor Duitse witte wijn. Kalligraferen van dit glas met een diamantstift werd naast professionals ook door kunstzinnige amateurs beoefend, zoals de zusters Roemers Visscher en Anna Maria van Schurman. Het verschil tussen woudglas en Venetiaans glas is in één oogopslag duidelijk. Het procédé van dit flinterdunne, kleurloze glas bleef lang geheim. Het uiterst verfijnde glaswerk is versierd met blauw en wit glasdraad of met emailleverf in heldere kleuren. Ondanks de strenge geheimhouding ontstonden overal in Europa door Venetianen geleide glasblazerijen, waar men façon de Venise glas maakte. In ons land was het hoge, smalle fluitglas populair. De mode van de grote kanten kragen maakte het drinken uit zo’n lang glas makkelijker. De elite haalde het kostbare glas vooral bij bijzondere gelegenheden tevoorschijn. Musea hebben prachtig glaswerk dat u niet vaak te zien krijgt. De lezing toont u deze pronkglazen in al hun rijkdom.