Beroemdheden en gewone stervelingen wisselen elkaar af in Jan Brokkens Baltische zielen (2010), waaronder ook Marcus Rothkowitz uit Daugavpils, de later wereldberoemde Amerikaanse schilder Mark Rothko (1903-1970). Een Baltische ziel wil volgens Brokken zeggen ‘een outcast in zijn eigen wereld, een ontwortelde die dat absoluut niet wilde zijn, een milde spotter die probeerde te verhullen hoezeer hij zich verworpen voelde, en tegelijk iemand die waanzinnige liefde koesterde voor de omgeving waarin hij opgroeide’.
Wanneer je voor de immense doeken van Mark Rothko staat, voel je hoe je zijn wereld ingezogen wordt. De kleurvelden zijn opgebouwd uit zinderende verflagen. Het is de verbeelding van universele gevoelens als angst, extase, tragiek en euforie. Rothko was een intense kunstenaar die alles gaf en zoals vaker met grote kunstenaars, een moeilijk leven kende. Een getormenteerde ziel die tot grootse kunst in staat was, en mensen tot op de dag van vandaag hiermee troost en verwondert.